Çocukla Kişisel İlişki Kararının İcrasında Giderler

T.C. YARGITAY

12.Hukuk Dairesi

Esas: 1984/638

Karar: 1984/3162

Karar Tarihi: 19.03.1984

ÖZET: İstek sahibi ana veya baba çocuğun bulunduğu yere gitmek ve oradan çocuğu

teslim almak ve yine aynı şekilde ve yerde teslim etmek yükümlülüğü altındadır.

İstek sahibi çocuğu teslim almak ve teslim etmek için yaptığı giderleri de

üstlenmek zorundadır ve diğer taraftan isteyemez. Olayda çocuğun annesi

tarafından bir engelleme yapılmamıştır. Borçlu ana çocuğun teslimi için alacaklı

babanın yaptığı giderleri bu durumda yüklenmek zorunda değildir. Merciin aksine

olan görüşünde isabet yoktur ve merci kararı bozulmalıdır.

(2004 S. K. m. 25/A) (818 S. K. m. 73)

Dava: Merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından

istenmesi üzerine, bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 16.01.1984 tarihinde

gönderiImiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:

Karar: Müşterek çocuk ile boşanmış eş arasında boşanma ilamının üç numaralı

bendinde belirtilen biçimde ve günlerde şahsi münasebet tesisine dair ilam

gereği borçluya 55 örnek icra emri tebliğ olunmuştur. Borçlunun itirazı mevcut

değildir.

İİK.nun 25/a maddesi uyarınca borçlunun alacaklı boşanmış ile çocuğun şahsi

münasebette bulunmasına mani olduğunu gösteren herhangi bir iddia ve delil

yoktur. Buna rağmen her hafta alacaklı icra memurunu aracı kılmak suretiyle

borçlunun adresine gelindiği ve küçüğün baba alacaklıya teslim edildiği

anlaşılmıştır.

Adı geçen alacaklı memurluğa müracaatla çocuk teslimi sırasında beş sefer olmak

üzere ödediği taksi ücret ve memur yolluğu olarak 6000 TL.nın borçludan alınması

için muhtıra çıkarılmasını, ödemediği takdirde haciz işlemine geçilmesini

istemiştir. İcra memuru bu isteği anılan giderleri çocuğun annesinin ödeyeceğine

ait kanunda bir açık hüküm olmadığı gerekçesi ile reddetmiştir. Bu karar yönelik

şikayet merci önüne getirilmiş ve memur kararının iptaline dair merci kararı

temyiz olunmuştur.

Çocukla şahsı münasebet tesisine dair ilamın icrası İİK.nun 25/a maddesi hükmü

dairesinde yerine getirilir. Şahsi münasebet tesisine dair infazın yerine

getirilmesi için, diğer bir anlatımla çocuğun kendisinde bulunmayan tarafa

teslimi için yapılan giderlerin kime ait olacağı noktasında çıkan uyuşmazlığın

çözümlenmesi lazımdır. Şahsi münasebet tesisine yönelik giderlerin genel takip

giderleri gibi düşünülmesi yerinde olamaz.

BK.nun 73. maddesinin 3 numaralı bendinde açıklandığı gibi anılan maddenin 1 ve

2 numaralı bentleri dışında kalan borçların borçlunun bulunduğu yerde itfa

zorunluluğu vardır. Hal böyle olunca çocuğun nezdinde bulunduğu ana veya babadan

alınıp diğer tarafa teslim işleminin çocuğun ve borçlu kişinin bulunduğu yerde

gerçekleşmesi gerekir. O halde çocuğun diğer tarafla olan ilişkisini sağlamak

için icra dairesine getirilmesi veya alacaklı olan ve talepte bulunan tarafın

ikametgahında teslim, edilmesi düşünülemez. Zira bu tarz düşünce tarzı çocuğun

yararına ve her şeyden evvel korunması gereken sıhhi durumuna da uygun

düşmeyecektir. O halde istek sahibi ana veya baba çocuğun bulunduğu yere gitmek

ve oradan çocuğu teslim almak ve yine aynı şekilde ve yerde teslim etmek

yükümlülüğü altındadır. Hal böyIe olunca istek sahibi çocuğu teslim almak ve

teslim etmek için yaptığı giderleri de üstlenmek zorundadır ve diğer taraftan

isteyemez. Meğer ki, teslim işlemine diğer tarafın yani çocuğun elinde bulunduğu

ana veya babanın mani olduğu iddia ve ispat edilmiş olsun.

Yukarıda işaret edildiği gibi olayda çocuğun annesi tarafından bir engelleme

yapılmamıştır. Borçlu ana çocuğun teslimi için alacaklı babanın yaptığı

giderleri bu durumda yüklenmek zorunda değildir. Merciin aksine olan görüşünde

isabet yoktur. O halde merci kararı bozulmalıdır.

Sonuç: Yukarıda açıklanan gerekçeye göre davalı borçlunun temyiz itirazının

kabulü ile merci kararının İİK.nun 366. ve HUMK.nun 428. maddeleri uyarınca

BOZULMASINA, 19.03.1984 gününde oybirliği ile karar verildi.